Pasen

Hoi allemaal,

Vorige week redelijk kort weekje gehad aangezien het vrijdag goede vrijdag was. We hebben vooral geschreven en gelezen vorige week, omdat de gene-chips die we nodig hebben er nog niet zijn. Ondertussen heb ik al 11 pagina’s volgetypt en we mogen er op het laatst maar 15, inclusief referenties. Dat wordt dus aardig schrappen heb ik het idee. Vandaag kwam ik op de universiteit en we zouden dus met de gene-chips gaan werken om uiteindelijk resultaten te krijgen. Daar moet Paul ons bij helpen, want we hebben nog geen idee hoe het moet. Ik zei nog voor de grap tegen Lize: “Wedden dat hij nu op vakantie is een weekje”. Wij aan iemand vragen waar Paul is, blijkt hij inderdaad op vakantie te zijn een weekje en hij is maandag pas weer terug..... Kunnen we dus weer niets doen. Dan maar onze introductie proberen te verbeteren deze week. Dan hoeven we dat later niet meer te doen. Lize heeft alleen een probleempje, ze heeft waarschijnlijk een virus op haar computer en hij start niet meer op. En alles wat ze vorige week heeft geschreven, heeft ze nog niet op haar usb staan. Ze heeft de laptop aan René meegegeven, zodat hij deze kan na laten kijken.

Woensdagavond hebben we weer boxfit gedaan. Matt ging ook mee en vond het ook erg leuk. We gingen wel weer bijna dood, maar het is echt super leuk! Morgen dus zeker weer.

Donderdagochtend gingen we een meisje in het lab helpen, Nicola, met RNA extracties. Dit hadden we al een keer gedaan, met dat doosje met al die leuke spulletjes erin, dus dat vonden we wel een goed idee. We wisten alleen niet dat er nog geen cellen waren. We liepen naar de ijskast en daar stonden potjes met ruggenmerg van muisjes erin. Daar moesten we dus wel even een stukje vanaf snijden met een scheermesje, om dit daarna met een soort van vibratortje kapot the mixen zodat de cellen eruit kwamen. Er zat ook een heel vies toxisch spulletje in dat enorm stonk. Leuk werkje dus, niet. Maar daarna konden we gelukkig wel het doosje gebruiken wat we eerder hadden gebruikt.

‘s Middags kwam René aan in Engeland, om een uur of 1 kwam hij aan op het treinstation van Sheffield en Lize ging hem natuurlijk ophalen. Matt en ik waren even het stadje in geweest om wat te drinken enzo en een beetje te winkelen. ’s Avonds hebben we met z’n viertjes in the Walkabout gegeten, een wannabe-Australische pub, waar we een Boomerang kaart voor hebben zodat je overal 25% korting op krijgt. Helaas ging niemand voor de Kangoeroe-burger.

Lize en ik hadden toen ’s avonds nog Salsa fit. Het was de laatste les en we gingen wel even geen salsa doen, maar het dansje van Fame. Het werd dus meer een beetje showdance en we vonden het allebei niet zo heel erg leuk. Maargoed, het was toch de laatste les. Daarna nog naar de Devonshire Cat geweest, een pub vlakbij ons huis. Die heeft echt superveel soorten bier. René en Matt zaten daar al een tijdje en hadden ondertussen al een aantal soorten bier geprobeerd. René zat aan het perzik-bier. Ik besloot een aardbeien-bier te nemen. Dat vond ik best wel lekker, omdat het niet zo erg naar bier smaakte. Matt had een biertje in een ernorm langwerpig glas, dat ook wel lekker was. Maar René had gewoon een biertje dat enorm muf rook en Lize had er een die net zo stonk als het spulletje dat we bij de ruggenmergjes hadden gegooid. Niet zo’n succes dus.

Vrijdagochtend zijn Matt en ik naar Whitworth gegaan en Lize en René gingen twee nachtjes naar the Peak District. Dat ligt tussen Manchester en Sheffield in. Zaterdag nog even met Bernie (zusje van Matt), moeder van Matt, Jamie en Sean naar Rochdale geweest en ondertussen had Matt eieren voor Jamie en Sean in de tuin verstopt. Die konden ze dus gaan zoeken toen ze terugwaren. Jamie vond het daarna een goed idee om die eieren wel even voor mij te verstoppen, waarna hij gewoon ging aanwijzen waar ze waren. Leuk hoor. Dus ik besloot ze maar voor hem te verstoppen, maar hij kon ze niet vinden en dus moest oma helpen. Maar oma kon ze ook niet vinden. Blijkbaar had ik ze te goed verstopt ;) Later rende Sean nog naar buiten en die moest en zou op de glijbaan gaan. Maar ik was de enige die buiten was, dus moest ik hem erop tillen. Geen idee trouwens of hij ooit wel eens zelf van de glijbaan is geweest, dus zette ik hem gewoon bovenop en toen moest hij zelf maar glijden. Maar hij was niet echt in balans en dus lag hij beneden aan op zijn rug..... Oeps. Gelukkig vond Sean het erg leuk en wilde hij nog 20 keer.... minder leuk. Aangezien er verder niemand buiten was en ik het na 20 keer wel weer gezien had, moest ik hem maar mee naar binnen nemen, maar dat eindigde helaas in een enorme jankbui. ’s Avonds had de vader van Matt tapas gemaakt voor het Easter-Dinner. De ouders van Matt gingen namelijk zondag op vakantie en toen hebben we dat maar zaterdag gedaan. Zondag hebben Matt en ik een mini-picknick gedaan op de berg achter zijn huis. Het was heel erg zonnig, totdat we gingen zitten om te eten. Toen werd het wel een beetje koud en zijn we na een half uurtje maar naar de golfclub gegaan, waar Simon werkt. Daar hebben we twee potjes snooker gespeeld.

Maandag hebben Matt en ik Jamie meegenomen naar het vliegveld van Manchester om vliegtuigen te kijken. René zou van Manchester vliegen en die kwamen we ook toevallig nog tegen. Jamie was ’s avonds zo moe, dat hij geen zin meer had in zijn stukje pizza bij pizzahut, dat hij maar besloot met zijn pizza te spelen zodat deze tegen zijn hoofd belandde :D

Deze week wordt het dus weer schrijven voor ons, maar hopelijk kunnen volgende week we met de gene-chips beginnen.

Liefs, Shelley