De ijstijd en het einde van de wereld

Afgelopen week ben ik niet heel veel in Buenos Aires geweest. Alles samengevat had ik twee daagjes les, ben ik dinsdag van de trap afgevallen en vertrok ik woensdag per vliegtuig naar El Calafate.

El Calafate

El calafate is een dorpje van niks wat ligt in het zuiden van Argentinië. Het was iets meer dan 3 uur vliegen en we vertrokken vanaf het vliegveld in Palermo om 5.55, lekker vroeg op dus en toen we eenmaal aangekomen waren in El Calafate waren we dus ook bijna dood. Helaas mochten we nog niet inchecken in het hostel en besloten we om even het dorpje te verkennen. Het dorpje bleek een heel leuk dorpje te zijn, heel gezellig en we hebben daar heerlijke sushi gegeten. Daarna terug naar het hostel om in te checken en toen besloten we om om 17.00 een excursie te doen naar een Gaucho-boerderij in de buurt.

Op die boerderij kregen we eerst iets te drinken en te eten en werden er wat dingen verteld, waarna we iets van een uur paardgereden hebben op de Gaucho-manier. Dus niet met twee handen de teugels vasthouden, maar met één hand. Dat was heel leuk, maar wel heel langzaam en dus vroeg ik maar of we ook even mochten galopperen. Uiteindelijk mocht dit en dat was wel heel leuk.

Toen we terugkwamen op de boerderij kregen we een demonstratie van een schaap dat ze wel even gingen knippen. Daarna kregen we nog wat historische verhalen te horen over de boerderij en aan het eind kregen we heerlijk vlees te eten van de barbecue; chorizo, koe en lam. Het was een hele geslaagde excursie en het weer zat ook goed mee. Het schijnt namelijk in El Calafate dat er maar 20 echt mooie dagen per jaar zijn, omdat het de andere dagen bijvoorbeeld heel koud is of het waait er zo erg dat je niets kan doen. Mazzel dus.

Perito Moreno

Donderdag hadden we ons goed aangekleed om naar het Nationaal Park Los Glaciares te gaan. Daar ligt de gletsjer Perito Moreno. Schijnbaar hadden we een spectaculaire dag uitgekozen wat het weer betreft, want het was me toch warm. Op een gegeven moment hebben we maar wat laagjes uitgetrokken, en uiteindelijk hebben we gewoon in een T-shirtje zonder mouwen rondgelopen. De gletsjer zelf was heel indrukwekkend en echt heel mooi om te zien. De blauwe lucht, de witte gletsjer en daarbij het blauwe melkachtige water…… kijk zelf maar. We hebben daar een hele tijd gewoon maar naar die gletsjer gekeken omdat het zo mooi was en natuurlijk ook om stukken te zien vallen.

De hele dag vallen er wel stukken van de gletsjer af en dat geeft een enorm geluid wat wel aardig iets wegheeft van onweer. Het is alleen jammer dat wanneer je dit geluid hoort, het al te laat is. Gelukkig hebben we aardig wat stukken zien vallen en zijn we erachter gekomen dat die stukken niet alleen van de bovenkant afvallen, maar ook vlakbij het water opeens loskomen.

Na de excursie naar de gletsjer besloten we ’s avonds nog een keer te gaan paardrijden. Deze keer met andere Gaucho’s. Deze vonden het leuk om die paarden een beetje op te jagen en juist iets sneller te gaan, dus dat was al een pluspunt. Het was alleen wel zo dat die paarden zó afgericht zijn, dat je ze amper zelf vooruit krijgt. Ook weer even goed mijn Spaans geoefend en op een gegeven moment had ik gezegd dat mijn paard wel wat harder mocht en dat ik wel even wilde galopperen. Dus gaf die Gaucho mijn die Gaucho-zweep en ja hoor, mijn paard werd al wat actiever. En ook wilde deze wel in galop. Super dus. En het is dus niet zo dat ik dat paard hoefde de slaan, alleen maar die zweep ronddraaien was genoeg.

Ushuaia – El Fin del Mundo

Helaas moesten we vrijdagochtend alweer weg om naar Ushuaia te vliegen, het einde van de wereld. Dit stadje is het meest zuidelijke stadje van de wereld en dat schijnt leuk te zijn, maar het viel ons heel erg tegen. Het stadje is eigenlijk heel lelijk en eigenlijk is er niet zoveel bijzonders aan en toen we om een uur of 15.00 wilden gaan lunchen bleek bijna alles dicht te zitten. Toen we uiteindelijk een restaurantje hadden gevonden en iets te eten kregen, bleek het vlees super taai te zijn. Dus toen waren we helemaal chaggi natuurlijk ;-)

Zaterdag hadden we een excursie naar het Nationaal Park Tierra del Fuego (Vuurland) met een ritje in El Tren al Fin del Mundo (de trein naar het einde van de wereld), wat ik eigenlijk weer veel te toeristisch vond. Het uitzicht was op zich supermooi, maar de excursie was met gepensioneerden die niet zo snel wandelden en dus hadden we besloten dat we maar vast vooruit gingen. Die excursie hadden we dus ook we zonder gids kunnen doen. ’s Avonds in een super restaurant gegeten en toen naar bed.

Zondag zouden we dan onze excursie op het water hebben, waar je naar verschillende eilanden gaat en ook pinguïns te zien krijgt. Daar hadden we super veel zin in, maar het kon natuurlijk niet meezitten. De haven was de hele dag gesloten omdat het teveel waaide….. Geen excursie dus en moesten we ons nog een dag zien te vermaken in dit gat. Toen zijn we maar naar de bioscoop gegaan om daar een nieuwe Disney film in het Spaans te zien: La princesa y el sapo. Zo’n beetje alle kinderen van Ushuaia zaten daar, en het was wel frustrerend dat zij alles begrepen en wij niet, maar het was ook eigenlijk wel erg leuk. Ben je in El Fin del Mundo en dan ga je naar de bioscoop, waarom ook niet.

Gisteren gingen we weer terug naar Buenos Aires en konden we weer in ons eigen bedjes slapen. Niet met 8 personen op een slaapzaal, wat eigenlijk ook wel iets leuks heeft trouwens. Ik begin die hostels wel leuk te vinden!

Tot volgende keer weer.

Saludos, Shelley